De uitspraak van Fernando Pessoa, 'Het gedicht dat ik in mijn dromen bedenk, vertoont pas gebreken als ik het op papier zet' sluit aan bij de ervaringen van Femke Dekkers. Al haar pogingen om dat ene ideale beeld op precies het juiste moment vast te leggen bleven vergeefs. Ze besloot dat ideale beeld dan maar zelf ruimtelijk te construeren door voorwerpen zo in een ruimte te plaatsen dat ze, door de camera gezien, een uitgebalanceerd tweedimensionaal beeld vormden. Maar elk nieuw beeld bleek slechts kortstondig ideaal, en vroeg dwingend om een vervolg. Zo gaat die niet-aflatende zoektocht naar het ultieme werk dat elke bevlogen kunstenaar drijft. Het resultaat is een serie intrigerende foto’s. Elk daarvan roept het verlangen op om, laverend tussen de tweede en de derde dimensie, daarin je eigen reis uit te stippelen.