Emile van der Kruk 'gebruikt de kettingzaag als kwast': hij integreert de schilderkunst in zijn houten sculpturen. Hij schuurt en polijst het hout niet, maar gebruikt de schilderachtige kwaliteiten ervan en behoudt zo ook sporen van het maakproces. Krijttekeningen, gutssporen en inkepingen van de kettingzaag blijven zichtbaar, en beperkingen van kern, noest en groeirichting buit hij uit. Verder past hij schilderkunstige technieken toe: tekening, kleur, schaduw en perspectivische verkorting. Aanvankelijk laat hij die los op stillevens die als een schilderij aan de wand moeten hangen, en op hazenbeelden naar Hollandse stillevens uit de Gouden Eeuw. Daarna volgen meer letterlijke citaten van werken van Rembrandt, Soutine, Beckmann en Kirchner. Met de bereikte dramatische effecten verdiept hij vervolgens een thema als de piëta. In 'innerlijke portretten' tracht hij de grens tussen zichzelf en de getormenteerde medemens te doorbreken: de kijker wordt geconfronteerd met een uitvergroting van de emoties van geportretteerde psychiatrische patiënten. Hij doordrenkt het hout met de "psychische gesteldheid" van de geportretteeerden: vandaar 'emotioneel realisme'. (tekst naar Sya van 't Vlie, kunsthistoricus).
Hij gebruikt ook regelmatig brons en, recenter, botten, keramiek-scherven en boeken als basis voor 3-dimensionaal werk, steeds met behoud van de emotionele lading die zijn houten beelden hebben.
Van der Kruk studeerde aan de Kunstacademie Rotterdam en de Academie voor Beeldende Vorming te Amersfoort. Hij ontving opdrachten voor beelden in de openbare ruimte van de gemeenten Koggeland en Amersfoort, en exposeerde onder meer bij galerie Na Da To (Antwerpen), galerie Johanna 't Hoft (Maastricht), Seasons Gallery (Den Haag), Galerie 301 (Utrecht), het International Art Centre (Baarlo, Galerie Wit (Wageningen) de de Librije (Zwolle) en het Singermuseum (Laren). Een overzicht van zijn werk verscheen in "Emile van der Kruk", in een als door een kettingzaag tot perspectivisch vertekend blok gesneden boek (IAC, Baarlo, 2002).
In november 2010 gaf galerie Wit naar aanleiding van zijn eerste solo expositie daar een catalogus uit van zijn boekbeelden: 'Het mishandelde boek'.