Ritthem/Rhythm
Het startpunt voor Paul Nieboer was een deel van de kuststrook bij Ritthem, een dorp onder Vlissingen. Hij volgde de logica van de materialen die hij daar aantrof, tot in het onnavolgbare, zoals een stroom in een delta zich eindeloos vertakt. In de loop van anderhalf jaar werd dit natuurgebied annex industriële afvalplaats een verlengde van zijn doen en denken. Materialen en onderwerpen op specifieke plekjes binnen het gebied boden zich aan, en vroegen speciale aandacht. Via grafische vormgeving, sculptuur, geluid en collage bewoog hij als het ware met zijn vingertoppen over het oppervlak, van zand en klei, teer en schelpen, en de resten fosfor uit een bom uit de tweede wereldoorlog. Zo nam hij die wereld in zich op, liet alle lagen samenkomen, en kristalliseren tot een huid. Deze huid omhult een lichaam, en benadrukt de gemeenschappelijke materialiteit van hemzelf en zijn werk.
Zijn werk als lichaam, dat door middel van water bewoog en en werd getransformeerd. Het werk stelde haar eigen eisen die hij als maker moest volgen. Het was alsof het hoofd net als het strand tweemaal daags werd overspoeld door het getij. Om er daarna – schoongewassen, aangevuld en herschikt –weer net zo uit te zien als tevoren.