1963
Nl
Tanja Smeets bouwt haar installaties op uit keramiek van eigen hand, triviale materialen uit de bouwmarkt en huishoudelijke producten, zoals Chinese soeplepels, koffiekopjes en frituurzeven. Plastic afstandhouders uit de betonbouw transformeren tot parasitaire organismen die zich in bomen of op muren van huizen nestelen en daarmee de gastheer vernietigen. De organische structuren zijn opgebouwd uit lieflijke bloemvormen met woekerende eigenschappen. Schoonheid en vernietiging gaan bij Smeets hand in hand. Sponsachtige vormen veroveren de wanden van een gebouw en zijn voorbodes van verval. Onnatuurlijk blauw druipende groeisels kruipen uit scheuren in muren. Het is deze enorme groeikracht die voor vernietiging zorg