De magische landschappen van Wokkel tonen meer dan je zou zien als je er zelf zou zijn. Ze kunnen gaan over de cyclus van leven en dood, waarin schijnbare rust ondergronds voorwaarde is voor het nieuwe leven dat er weer uit voorspruit. Zijn landschappen bieden ook vaak een schuilplaats - met dichte bossen, bunkers of loopgraven - van waaruit je de oorlog veilig kan gadeslaan. Beelden in zijn landschappen kunnen voortspruiten uit herinneringen aan gelukkige dagen in zijn jeugd, toen hij, bij zijn opa, veilig en onbekommerd eindeloos kon ronddwalen, en waar onuitgesproken regels bescherming, en geen beperking, brachten.
Maar in zijn landschappen duiken ook veelvuldig tekens op die wijzen op menselijke verstoringen van landschap en milieu. Hun betekenis contrasteert schrijnend met de pracht waarmee ze zijn geschilderd.
En prachtig schilderen doet hij, met verf stevig, zeg maar ruig, op het doek gezet. De verf wordt zelf landschap. Daarbij wisselen, als variaties in ritme en dynamiek in muziek, stilte en rust af met opzwepende crescendo´s.
Wokkel heeft regelmatig met Galerie Wit geëxposeerd in Amsterdam, zowel op beurzen als in Loods 6. Zijn werk bevindt zich in de collectie van de ING bank, en van verschillende particulieren.
Opleiding: Academie Minerva, Groningen.